بهشت خانه ی درختکاران است. اگر آدمی درخت نکارد، آدمیتش ناتمام است. آدم فقط با درخت به زمین پیوند می خورد. درخت چشم های زمین است که آدم بودن ما را می بیند. زمین با درخت ما را می شناسد، با ریشه، نه با ریش.
